Hoi Danja,
Leuk onderwerp om over te brainstormen toch ?
Twee armen en benen bv. ik weet het niet ! als je kijkt naar veel levensvormen bij ons geld dit voor maar weinig %. Het meeste leven hier bevind zich onder het wateroppervlak en lijkt niet eens op ons.
De evolutie kon in het verleden (en nu nog) honderden richtingen op gaan. Als de dino's niet waren uitgestorven ,door een ramp, zouden wij als mens er niet eens meer zijn geweest en hadden die dino's zich verder kunnen ontwikkelen tot de meest dominante soort op aarde. (wat ze toen ook waren).
Volgens geleerden kan een soortgelijke ramp zich wederom herhalen. Asteroide, Supervulkaan (yellowstone) enz. Dan is het voor de mens wellicht ook over en uit.
Alleen organismen in de diepzee maken dan wellicht nog een kans om weer te evolueren tot ???
Ik ben er van overtuigd dat er leven is op andere plekken in het heelal. Het kan ons ver vooruit zijn, maar ook alleen maar bestaan als een soort van simpele bacterie.
En de omstandigheden hoeven niet ideaal te zijn zo als voor ons hier op Aarde.
NU op de bodem van de oceanen zijn er op de plek waar de aardschollen botsen scheuren in de aardkorst. En op die plekken is de temperatuur van het water ruim 300 graden. Het water kan daar niet koken omdat de druk te groot is. Ook is het water doordrongen van chemische zaken zoals zwavel en soorten zuren. Een plek waar niets zou moeten kunnen leven dachten we.
Toch (kijk maar op internet) leven daar op die plek soorten kreeftjes, koralen, garnalen en zeesterren die buiten dit speciale gebied niet kunnen bestaan. In normale omstandigheden sterven ze onmiddelijk.
Dus op planeten met een speciale atmosfeer (voor ons zeer giftig) zou leven KUNNEN bestaan in een heel andere vorm dan wij voor mogelijk houden.
Dat er leven is in het heelal staat voor mij wel vast. Ik geloof alleen niet in onzinverhalen over ontvoeringen door vliegende schotels en groene marsmannetjes. Te simpel !
Met de nieuwe ruimte telescopen kunnen we veel verder de ruimte inkijken. En bijna elke dag worden nu planeten gevonden die MOGELIJK in aanmerking ZOUDEN kunnen komen als bewoonbaar.
Wie weet wat de toekomst gaat brengen en of dat leuk wordt of niet. Ik ben 56 en zal mijn tijd wel uitdienen. Maar mijn kleindochter van NU tweeenhalf krijgt er wellicht nog mee te maken.
Als we onze planeet tenminste laten overleven. Nu maken we er met zijn allen (ik ook) een rotzooi van. En die aftakeling gaat snel. Zeer snel !
Neemt niet weg dat ik er nog steeds plezier in heb en hopelijk jij ook.
Groet van André Tak uit Amsterdam.